Crucifixus dolorosus

Crucifixi dolorosi onderscheiden zich door de drastische uitdrukking van Christus’ gezicht, de gebroken lijn in het lichaam, expressieve polychromie en naturalistische details zoals het bloed en de gezwollen huid rond zijn wonden. De Crucifixus dolorosus als een sculpturaal type is geïntroduceerd in Italië door Giovanni Pisano en zijn cirkel in Toscane kort voor 1300. De Toscaanse exemplaren worden gekenmerkt door hun zachte maar zware draperie en slanke lichamen die enigszins in contrast staat met de harde maar accurate anatomie en expressie van hun gezichten. Een aantal Toscaanse corpora, waaronder deze, hebben een Doornenkroon gemaakt van touw met daarin echte doorns. De ideologische wortels van de Crucifixi dolorosi liggen bij de Dominicaanse kloosterorde en in het werk van Sint Thomas Aquinas, die verkondigden dat Christus leed met al zijn zintuigen en zijn hele lichaam. Gedurende een korte periode in de veertiende eeuw werden de figuren opgesteld in kerken en kloosters in heel Italië en de regio rondom de Alpen waarna het harde en confronterende model werd ingewisseld voor een vrediger type.

Centraal-Italiaans, waarschijnlijk Toscane, circa 1320-1350
Crucifixus dolorosus
Zachthout met vroege polychromie, de kroon van touw met echte doorns, de wond een Barokke toevoeging van metaal, op een moderne standaard van gepatineerd messing
57.5 cm. exclusief standaard